‘Ik tel.’
‘Wat tel je dan?’
‘Mijn zegeningen.’
Ontbijten met uitzicht de vele parapenters die zich door het luchtruim bewegen alsof het sierlijke, kleurrijke vogels zijn; wat een plaatje. Ze staken scherp af tegen de strakblauwe hemel. Het bracht me terug naar 2011, toen we hier met de meiden waren in de meivakantie. Ooit, ergens in het begin van onze Sloveense jaren, hadden ze ons gevraagd of ze ‘alsjeblieft, alsjeblíeft’ dat ook eens mochten doen, parapenten. Ok, wij waren de beroerdste niet, en voor je kinderen heb je alles over, dus vroegen we naar de prijzen. Dat viel mee, voor een gulden (die tijd ja) of acht konden ze mee. Zo goedkoop? Nou, het omrekenen van de Sloveense tolar was niet helemaal goed gegaan: tachtig gulden moest het zijn. Per persoon. Tja, en dat viel toch echt buiten ons budget. ‘Later, als jullie groter zijn!’ Het bleef echter aan ons knagen, dus toen we in 2011 hier weer eens samen waren en ze het schrijven van hun scripties even gepauzeerd hadden, was de beslissing gauw genomen: gáán. Op een mooie zonnige dag, vroeg in de morgen, togen ze naar boven. Het startpunt was op een hoog plateau van een nabijgelegen berg, en vanaf de landingsplaats bij het meer zagen we ze aankomen. Het waren natuurlijk duo-sprongen, als leek spring je samen met een ervaren piloot. Een spectaculair gezicht was het. Vooral toen er nog wat extra kunstjes werden gedaan zoals draaien en, als ik het me goed herinner, ook een soort salto’s. De landingen verliepen perfect, hoewel één van de twee een beetje groen zag, en zo was er een lang lopende belofte ingelost.
Altijd als we hier in Slovenië zijn lopen we een route: de Gorge Mostnica. Die kunnen we zo vanuit ons huis beginnen. Het is een smalle kloof, waar je soms op grote hoogte boven het water loopt en soms zo laag dat je op een van de grote stenen in de rivier kunt zonnebaden. Maar al langere tijd sukkel ik wat met mijn rechterheup. Vlak voor we vertrokken werd dat ineens behoorlijk wat erger, zodat ik me nogal mank lopend voortbewoog. We vroegen ons af of we wel met vakantie moesten gaan, maar onder het motto ‘van thuiszitten word je ook niet blij’ vertrokken we toch zoals gepland. Omdat ik het lopen op een vlakke weg precies honderd meter vol kon houden, was het best een waagstuk om nu deze route te doen. Maar natuurlijk gingen we toch, ik gewapend met de stokken die ik van Marija mee had gekregen (die van mij lagen thuis, hoe dom kun je zijn). Het begon al meteen met een paar flinke klauterpartijen over losliggende keien. Tot mijn verbazing, en vooral grote vreugde, ging dat goed. En het blééf goed gaan. Omhoog, over boomwortels en stenen, omlaag, over stroompjes springen…geen probleem. Op een goed moment, na ongeveer een kwart van de route gelopen te hebben, begon ik met tellen. Van die zegeningen dus. Heel fijn was wel dat er halverwege een berghut was waar we ons vochtgehalte op peil konden brengen en ze bovendien verrukkelijke bosbessenpie hadden. Na deze rustpauze liepen we vlot de tweede helft. Nou ja, vlot, we stonden wel heel vaak stil bij bloemen en planten die we niet direct thuis konden brengen. De app Plant Net bracht dan uitkomst.
Om half vier waren we weer terug. Het laatste stuk, over asfalt, was pittig voor mij maar o wat was het de moeite waard geweest. Zeven kilometer met veel klimmen en dalen, gelukt! Dat vierden we wat later, na een verfrissende douche en een late lunch, op het terras in het dorp. Bert met een biertje en ik met een ijsje. Twee bolletjes. Bert ging binnen even afrekenen, met de pas. Even later kwam het meisje van de bediening bij ons, legde wat muntgeld op tafel, en vertelde dat we teveel betaald hadden. Namelijk drie bolletjes ijs, en het waren er maar twee geweest. Super!
’s Avonds aten we de restanten van de pizza’s van de dag ervoor. Langzaamaan viel de avond over ons heen, als een aangenaam verkoelende deken. Het was mooi geweest. In bed telde ik in plaats van schaapjes opnieuw mijn zegeningen. Ik kwam niet verder dan drie…
 |
| De geitenbaard doet het hier beter dan in onze tuin |
 |
| Nee, geen groene pie: dat komt door de groene parasol die erboven hangt 😁 |
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten