Stel, je bent moeder van een tweeling van anderhalf jaar. Om er zeker van te zijn dat je dat onthoudt heb je dat in lettergrootte 144 op je arm laten tatoeëren: mama of twins. Stel, je zit in een drukke bus. Een van de tweelingmeisjes kijkt op je telefoon een filmpje. Het filmpje is afgelopen en het meisje begint te brullen. Je pakt de telefoon af en ze gaat nog harder brullen. Het zusje kijkt ernaar met een uitdrukkingloze blik in haar ogen. Stel, je wilt het huilen stoppen. Wat doe je dan? Hieronder drie opties:
1. Je geeft haar een mep
2. Je geeft haar een flesje met water
3. Je geeft haar een ballpoint.
Nou? Wat wordt het? Optie 3! Het werkte direct, en op het moment dat ze de bus verlieten had het kind zichzelf voorzien van tatoeages over haar hele lijf. Met pen. Nog een geluk dat ze haar zusje geen oog had uitgestoken. Je maakt wat mee in de bus naar Venetië. Maarre….jullie zaten toch al ergens in Piemonte? Klopt, maar dit verhaal wilde ik jullie niet onthouden.
Op aanraden van onze vrienden uit Berkenwoude reden we naar Marmora, een kilometer of vijf hier vandaan. Zij hadden daar zelf begin juni gezeten en konden ons van allerlei nuttige informatie voorzien. Zoals dat gaat in de bergen zijn de wegen – of liever weggetjes – smal en bochtig dus we moesten af en toe bijna de afgrond induiken als er een tegenligger aankwam, maar toch kwamen we veilig waar we wezen wilden. Er was een vrij luxe uitziend restaurant met een klein museumpje erbij, waar allerlei gereedschappen en attributen uit vroeger tijden te zien waren. Het lag gewoon buiten en hing aan de muren, dus in die zin was van een echt museum geen sprake. Het lag er in elk geval schitterend, met een ansichtwaardig uitzicht. Daarna reden we verder door naar boven en uiteindelijk maakten we een hele ronde door dit prachtige gebied.
’s Middags reden we de andere kant op, op weg naar een kaasmakerij. Ook die lag hoog in de bergen. Gelukkig voor ons zagen we aan de kant van de weg een bar annex winkeltje waar ze ook lunch serveerden, en dus schoven we voor de zoveelste maal aan voor een lekker hapje. De schade was deze keer €13, en daarvan was €2,50 voor de Fanta van Bert omdat de gewone citroenlimonade op was. Aldus gesterkt gingen we voor de tweede keer omhoog, op zoek naar die speciale Italiaanse kaas. Nou, al wat we zagen, geen kaasmakerij. Dat wil zeggen, ergens vonden wel het vermoedelijke huis, maar alles zat potdicht. Dan maar weer naar beneden. Bij de het winkeltje naast de bar van de lunch kochten we drie verschillende soorten kaas uit de streek, dat verkochten zij namelijk ook. We haalden er brood bij en namen allebei een ijsje.
Terug bij de tent, het was inmiddels al een uur of vijf, hielden we onze eigen kaasproeverij. Zonder meer allemaal prijswinnaars, niet in de laatste plaats door de begeleidende Pinot Grigio.
’s Avonds werden we getrakteerd op een dansvoorstelling van duizenden vuurvliegjes die daar ongetwijfeld dagen voor gerepeteerd hadden. Zo mooi!
 |
| Een broodoven die zo te zien nog in gebruik was, waarschijnlijk wel voor recreatieve doeleinden te oordelen naar het grote vakantieverblijf er tegenover |
.jpg)
2 opmerkingen:
Wij hebben hier een enorme storm gehad,hoe ging het bij jullie??
(Mooie foto's)
Hier niets van gemerkt, eigenlijk alleen maar goed weer gehad en af en toe een klap onweer!
Een reactie posten